بدون شخصیت، داستان نداریم، بدون داستان، طرح فیلمنامه و بدون طرح، فیلمنامه نخواهیم داشت. فیلمها را به خاطر شخصیت ها و پایانشان به خاطر می آوریم و پایان فیلمها را شخصیت ها رقم می زنند. بعد از سالها نگارش فیلمنامه، تحصیل و تدریس آن به جرات می توانم بگویم فیلمنامه نویسی که بر شخصیت و شخصیت پردازی مسلط نیست هرگز فیلمنامه نویس موفقی نخواهد شد.
فیلم شرم درباره احساسات و عواطفی است که در کنه ذهن بشر قرار دارد و هیچگاه هم پاک نمی شود. در این فیلم، مردی(برندن) با رفتارهای گاه نامتعارف مبین میل بشر برای رسیدن به آگاهی می شود. فیلم سفری درونی برای شخصیت اولش است و پیرنگ اصلی ماجرا که موتور محرک فیلم است پلات بیرونی نیست، بلکه پیرنگ ذهنی (پلات درونی) است.
آیا قید کردن جزئیات ارتباط میان پلان ها، صحنه ها، سکانسها و یا پرده ها در فیلمنامه ضروری است؟ آیا اصلا نگارش این جزئیات وظیفه فیلمنامه نویس است؟
«برای ساختن یک فیلم خوب به سه چیز نیاز است: فیلمنامه، فیلمنامه، فیلمنامه» (آلفرد هیچکاک). من علی شاه محمدی با سابقه تحصیل سینما در چهار کشور به شما کمک می کنم فیلمنامه استاندارد بنویسید.
مقاله ای درباره تاب آوری انسان، اهمیت زندگی، ادامه دادن و ایمان به توانائیهای فردی حتی در شرایط بسیار سخت با نگاهی به زندگی جهان پهلوان تختی
