شخصیت و پیرنگ دو مولفه اساسی فیلمنامه هستند. هیچکدام از این دو بدون دیگری معنا ندارد. شخصیت پیرنگ را جلو می‌برد و پیرنگ شخصیت را در دو راهی‌های انتخاب قرار می‌دهد. در این ویدئو به بررسی انواع شخصیت دراماتیک در فیلمنامه‌نویسی پرداخته‌ام.
فیلم شرم درباره احساسات و عواطفی است که در کنه ذهن بشر قرار دارد و هیچگاه هم پاک نمی شود. مردی(برندن)با رفتارهای نامتعارف، مبین میل بشر برای رسیدن به آگاهی است. فیلم، سفری درونی برای شخصیت اولش است و پیرنگ اصلی ماجرا که موتور محرک فیلم است پلات بیرونی نیست، بلکه پیرنگ ذهنی (پلات درونی) است.
علی شاه‌محمدی، مدرس کارگاه «پارادایم اصلی در فیلمنامه» که در خانه هنرمندان ایران برگزار می شود، گفت: هر فیلمنامه نویسی که قصد دارد وارد جریان حرفه‌ای سینما شود باید بر الگوی پارادایم اصلی در فیلمنامه نویسی مسلط شود.
علی شاه محمدی کارگردان، سوپر وایزر فیلمنامه و فیلمنامه نویس سینما به عنوان یکی اعضای هئیت انخاب ایده و فیلمنامه هفتمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان منصوب شد.
پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری برای افرادی که در همه کارگاههای دومین جشنواره ملی چندرسانه‌ای میراث فرهنگی شرکت می‌کنند، پس از پایان کارگاه‌ها و پنل‌ها، گواهینامه معتبر صادر می‌کند.
آیا قید کردن جزئیات ارتباط میان پلان ها، صحنه ها، سکانسها و یا پرده ها در فیلمنامه ضروری است؟ آیا اصلا نگارش این جزئیات وظیفه فیلمنامه نویس است؟
